15 – 24 januari

We pakken het leven hier al aardig op. Ik kan gelukkig weer koken, hoe gek dat misschien ook klinkt. Maar na elke dag uiteten is het ook welweer eens fijn om zelf iets te bereiden. Het boodschappen doen is bijna een dagtaak.

Het is niet zomaar even snel naar de supermarkt. De grote Carrefour, waar je wel heel veel kunt vinden, ook westerse producten, moet je met de taxi naar toe en ben je zomaar een half uur onderweg. De kleinere echte Chinese supermarktjes heb ik hier wel om de hoek maar hebben niet altijd wat je zoekt. En natuurlijk de locale marktjes meteen naast de deur voor groente, fruit, kip en vis (deze leven nog!). Dus daar begin ik niet aan. Mijn uitdaging stopt toch wel echt daar.

De kinderen hebben op school nu echt hun draai gevonden en gaan elke dag met veel plezier naar school en komen ook weer vrolijk thuis. Spreken ook al af, wat eigenlijk alleen op vrijdag of in het weekend kan. Omdat ze zulke lange dagen op school maken.

Wij zijn nog druk bezig met onze verblijfsvergunning. Daarvoor moesten we toch weer een nieuwe “health check” ondergaan. Echt hilarisch hoe dat er aan toe gaat. Aan de lopende band. En we zijn niet de enige! Dat was onze zaterdag morgen 16 januari. Zaterdag middag de hele middag met Coen in het ziekenhuis gezeten. Hij was vrijdag een beetje ongelukkig terecht gekomen op z’n voet toen hij met vrienden over een muur heen sprong. Ze hadden haast omdat ze moesten rennen voor de security van de compound. Voor de zekerheid toch maar even een foto laten maken: gebroken kleine teen.

Zondag 17 januari wederom een hele mooie dag dus de gelegenheid om naar de “flessenopener” te gaan. Dit was het hoogste gebouw van de wereld: 475 m. Tot voor kort want de hoogste schijnt nu in Dubai te staan. Maar een schitterend uitzicht! En prachtige foto’s kunnen maken. Verder er nog een beetje een toeristisch dagje van gemaakt en veel mooie foto’s gemaakt.

De rest van de week gewoon weer als andere, kinderen naar school en Feico naar z’n werk. Ik hier en daar wat afspraakjes, zoals “coffee morning” van school. Heel leuk om nieuwe mensen te ontmoeten van allemaal verschillende nationaliteiten.

Vandaag (zondag 24 jan.) Ikea bezocht. Dat is een enorme belevenis. Je kan zowat over de hoofden lopen. Bij binnenkomst alleen maar bewaking, je tas wordt bekeken en gesealed. Ze gaan overal op zitten en liggen, bedden worden afgehaald, je kan zo gek niet bedenken of ze doen het. Je kijkt je ogen uit.

We wennen hier al aardig. Alleen een rochelende Chinees zal nooit wennen (wil je ook niet!). Maaike kan er wel een heel goed nadoen. Ze hoort ook niet anders want de chauffeur rochelt alleen maar.

Zaijian (tot ziens)